COLUMN

Debby Tinnemans

Mede-eigenaar Tinnemans
Floating Solutions Maasbracht

Home sweet home

Wij Nederlanders zijn een typisch volkje. Na weer wat beurzen met onze Tinn-Silver boten te hebben gedraaid ben ik tot de conclusie gekomen dat er maar weinig mensen zo kritisch zijn als wij Hollanders (maar dat is tegenwoordig in het buitenland ook een punt van discussie, wij zijn geen Hollanders meer, maar Nederlanders).
Tijdens het voorbij lopen van onze stand, hoor je de meest uiteenlopende reacties. Van ‘jullie hebben de mooiste boot van de beurs’ tot aan ‘aluminium wordt loeiheet in de zomer, je krijgt er zwarte handen van en aluminium boten zijn rammelkasten’. Van de eerste opmerking worden we natuurlijk helemaal blij, van de laatste wat minder. Als bewezen botenbouwer met kwalitatief zeer mooi afgewerkte boten rijzen de haren dan even te berge. Dat het juist de medelanders zijn die, in plaats van een compliment te geven, je met passie gebouwde boten in de grond boren… Dat doet wel iets.
Dit was naar aanleiding van de Bootshow in Düsseldorf in januari. Ondertussen zijn we wat beurzen, die niet doorgegaan zijn, verder. Vol enthousiasme vertrokken we begin maart naar de bootshow in Stockholm ‘Alt for Sjon’, maar werden we halverwege de beurs gevraagd om de boel weer op te ruimen en zo spoedig mogelijk te vertrekken. De maatregelen in Zweden waren aangescherpt en beurzen dienden te worden geannuleerd. Tja, dan wordt er een beroep gedaan op het improvisatievermogen. Maar gezien de snelheid waarmee voorzorgsmaatregelen werden aangescherpt wilden we ook het liefst naar huis, naar het kroost dat moederziel alleen was in deze bizarre tijden.
Home sweet home. Enkele weken verder is het thuis nog steeds goed toeven, maar een uitje af en toe zou stiekem toch wel weer leuk zijn. Roeiend met de riemen die we hebben komen we godzijdank nog steeds niets te kort. Vol bewondering sta ik te kijken hoe met man en macht gewerkt wordt in de zorg, supermarkten, transport, enzovoorts; om er voor te zorgen dat het ons aan niets ontbreekt.
Ik ben de eerste niet, maar zeker ook niet de laatste die het zal zeggen: bravo voor ons allen, samen komen we er wel!