Delicate balans: binnen versus buiten

In de wirwar van het leven zijn er momenten dat je de balans op gaat maken; nieuwjaar, verjaardag, eind van een vakantie, en bij mij ook het functioneringsgesprek in januari. Scrollend door mijn agenda denk ik: zijn de werkzaamheden die mij energie kosten nog in evenwicht met hetgeen waar ik enthousiast van word? Ofwel kort door de bocht: ben ik nog happy met mijn functie?

Reflecterend op wat ik het leukst vind aan mijn werk denk ik terug aan de projecten waarvoor ik afgelopen jaar in het buitenland ben geweest. Het is de delicate balans tussen intellectuele uitdagingen en letterlijk met mijn voeten in de modder staan als geoloog. Maar wat maakt dit aspect van werken in de maritieme sector zo aantrekkelijk, niet alleen voor mij, maar voor vele jonge professionals?

Overschot aan kantoorwerk, waaruit voor mij de meest uitdagende intellectuele vraagstukken voortkomen, leidt ertoe dat mijn affiniteit met de maritieme sector afneemt. De praktische uitvoering van ingenieuze (theoretische) oplossingen blijkt soms niet mogelijk en de brug tussen kantoor en project wordt te groot. Te veel tijd achter het bureau maakt me rusteloos; ik wil naar buiten.

Aan de andere kant, te veel buiten zijn brengt ook onrust met zich mee. Als geoloog betrokken zijn bij een offshore onderzoek kan snel eentonig worden. Voor enkele weken op een kleine boot maak je lange dagen, met constant dezelfde mensen om je heen en weinig (bewegings-) vrijheid. Zodra alle instrumenten werken, worden je dagen een kopie van de voorgaande dagen. Te veel tijd op de boot maakt mij rusteloos; ik wil naar binnen.

De sleutel ligt in het vinden van balans, het element dat werken in de maritieme sector zo boeiend en leerzaam maakt. In het komende jaar draait het om bewust te streven naar een goede balans tussen theorie en praktijk in deze unieke werkomgeving. En laten we ondertussen niet vergeten om ook de balans tussen werk en privé in de gaten te houden, toch?