Vergroening – gasolietoeslag

Gedurende de corona-perikelen blijven er ook andere uitdagingen bestaan waarvoor we worden gesteld. Een van die uitdagingen is de vergroening. Een actueel blijvend thema waarmee hele volksstammen, die geleerd zouden moeten hebben, bezig zijn om maar te achterhalen wat de beste stappen zijn om te nemen.
Hier gaat het om meerdere discussies die relevant zijn voor de binnenvaart qua uitstoot, niet om het vervoer zelf (dus niet de PFAS). We hebben de CO2-uitstoot die omlaag moet, we hebben de emissies die omlaag moeten en daar is de stikstofmalaise bij gekomen. Laatstgenoemd punt moet dan juist worden gezien als een enorme kans, aangezien de uitstoot van stikstof per ton kilometer veel gunstiger is voor de binnenvaart.
De CO2-uitstoot kan worden samengevat als het terugdringen van de hoeveelheid verbruikte gasolie. Uiteraard kan dit door middel van allerlei bio-componenten en daardoor aanpaste formules, maar dit verandert niets aan de directe uitstoot van CO2 uit de pijp. Emissies zijn een ander verhaald. Die kunnen worden beperkt door alternatieve brandstoffen en/of een actieve katalysator die in veel gevallen geplaatst moet worden bij Stage V-motoren om de norm te halen.
Tot zo ver de hele summiere samenvatting. En dan nu mijn punt… Er schijnt nog steeds gesproken te worden over een verplichte bijdrage aan een vergroeningsfonds (EU) gekoppeld aan het gasolieverbruik. Nog steeds staat er de 80 euro per kubieke meter! Ik ben en blijf hier een ontzettend fel tegenstander van! Vergroening moet voortkomen uit duidelijke regelgeving, te koppelen aan een business case voor de financiering. Niks subsidietjes, fondsen, et cetera.
Hopelijk kunnen we de beleidsbepalers hiervan overtuigen.