Nederland waterland

Terwijl de mussen letterlijk van het dak afvallen door de hitte wordt in de krant geschreven dat bij het waterbeheer het tij omgaat. Oftewel van vechten tegen te veel water, dat waar we wereldwijd zo goed bekend om staan, is het nu vechten om het water te behouden. Een situatie waar we tot voor kort zo weinig mee te maken hadden. Omdenken dus in de grootste zin van het woord. Zelf ben ik vaak van mening: ‘och, het loopt wel los, volgend jaar vast wel weer normaal’. Nu echter zie (zelfs) ik een soort van trend met zachte winters, warme zomers. Nu vind ik dat persoonlijk nog niet zo erg, maar voor onze mannen op werft is het puffen geblazen. Naast de coronaregels nu ook het hitteplan, wat volgt?

Gelukkig blijft er genoeg water over om tijdens de zomerse dagen volop te genieten van het vertoeven op water, hier in Limburg op de Maasplassen, maar ook ver daarbuiten in de rest van het land. Dat is te merken aan het aantal aanvragen voor recreatieve boten. Men besluit, ondanks de opening van de grenzen, massaal om thuis te blijven, wat resulteert in een explosieve groei van bootjes op de rivieren, meren en plassen. De boten en buitenboordmotoren zijn niet aan te slepen en menig ‘vergeten’ bootje wordt uit de garage of opslagloods gehaald en weer opgeknapt. Voor wat betreft onze robuuste Tinn-Silver boten mogen wij momenteel dus niet klagen.

Ook de professionele binnenvaart heeft ons na een korte periode van afwachting, gelukkig weer gevonden. Het is weer aanschuiven in onze drie dokken, passen en meten om iedereen van dienst te kunnen zijn. Zo zijn er naast nieuwbouwprojecten en schades weer diverse keuringen en reparaties uit te voeren. Zelfs een compleet nieuwe roef, van grondstaal tot complete invulling van interieur staat op de planning. De wereld draait door, gelukkig maar, zolang we maar met zijn allen de schouders eronder blijven zetten.