De bekende Vlaamse scenarioschrijver Ward Hulselmans is gestopt met schrijven. Nu hij zijn pen heeft neergelegd maakt hij volop tijd vrij voor zijn passie voor varen. Het liefst vaart hij in de Franse wateren.

Matthias Vanheerentals

Ward Hulselmans (70) schreef de scenario’s voor succesvolle reeksen voor de Belgische televisie, zoals Niet voor Publikatie, Heterdaad, Witse, Stille Waters en Salamander. Recent kreeg hij genoeg van het scenarioschrijven en maakte hij meer tijd vrij voor zijn nieuwe liefde: het water. De passie voor de scheepvaart heeft hij al vanaf kindsbeen. ,,Als jongen zwierf ik vroeger al door de haven van Antwerpen’’, vertelt hij. ,,Die schepen deden me altijd dromen. Ik ben altijd teruggekomen naar de haven om er rond te kijken en te dromen.’’

Franse waterwegen
Twintig jaar terug kocht hij dan zelf een boot, een Noors model. ,,Die Scandinavische modellen zijn zeer degelijk gebouwd. Dat zijn polyesterboten die zeer stabiel en betrouwbaar zijn. Mijn boot is iets langer dan acht meter en ideaal om er enkele maanden op te leven, samen met mijn vrouw. Van mei tot september zit ik het meest op het water. Ik maak reizen van zes à zeven weken en tussendoor ben ik ook altijd op het water te vinden. Eerst lag ik op het Kempisch kanaal. Dan ben ik vooral op de Waalse en later op de Franse waterwegen gaan varen, tot zelfs Parijs of Reims aan toe. Het is mijn manier van leven. Je zit volledig in de natuur. Het maakt je ontvankelijk voor veel indrukken, die anders verloren zouden gaan.’’

Solidariteit en samenhorigheid
Ward Hulselmans heeft de rust gevonden op het water. ,,Veel mensen die op het water leven hebben balans in hun leven gevonden. Ze zijn heel rustig in alle omstandigheden en moeilijk uit hun evenwicht te krijgen. In de jachthaven kan ik meteen de mensen van de boten herkennen. Tijdens mijn carrière schreef ik ook op de boot. Dat ging veel sneller dan thuis.’’ Er is altijd een grote solidariteit onder de bootmannen. ,,Er is samenhorigheid, of het nu om binnen-, plezier- of commerciële vaart gaat. We zijn op elkaar aangewezen en helpen elkaar. En dat is in Frankrijk zeker nodig. Sommige kanalen groeien dicht en verslijken. De sluizen zijn klein en venijnig en kunnen zelfs gevaarlijk zijn. Havens zijn soms zeldzaam en basic.’’

Bevoorrechte getuige
Naast zijn plezierboot heeft Hulselmans nu ook tijd voor zijn andere passie: varen als passagier op grote cargoschepen. Dat doet hij met Cptn Zeppos, een klein reisbureau dat gespecialiseerd is in cargoreizen. Hulselmans was de eerste passagier die er boekte. ,,Ik wilde graag écht het avontuur zoeken en erover schrijven. Dat geeft me rust. Het is echt een eyeopener geweest. Je ziet hoe belangrijk de zeevaart voor de economie is.’’ Ook het contact met de bemanning viel goed mee. ,,Je bent geen deel van de crew, maar een bevoorrechte getuige. Je leeft als enige passagier met de bemanning in een totaal andere wereld van werken, slapen en eten.’’

Kracht van de natuur
Hulselmans is nooit bang geweest op zo’n schip. ,,Langs de kade ziet het schip er groot uit, maar op zee ben je nog maar een speldenkop groot. Dan pas besef je hoe klein je bent. Daar heb ik pas echt kunnen zien dat de kracht van de natuur verbijsterend groot is. Op een bepaald moment werden we een speelbal op zee, in de Golf van Biskaje. We rolden van links naar rechts. Toen ik op de brug van het schip stond, zo’n vijftig meter boven de zee, dacht ik verschillende keren dat de containers eraf zouden vallen, maar dat gebeurde niet. Enkel mijn kajuit lag ondersteboven (lacht).’’

Ward Hulselmans heeft zijn ervaringen neergepend in zijn laatste boek Enkele Reis Realiteit, uitgegeven door Manteau.