In de mist op de Oise in Frankrijk. Foto: Roeland van Basten Batenburg

Vaart op: Motorschip Veronica (39,40 x 5,07 meter, bouwjaar 1959).
Vaargebied: Nederland, België, Frankrijk, heel soms Duitsland.
Aan boord: Vooral veel staal en graanproducten.


Roeland van Basten Batenburg in de stuurhut. Foto: Roeland van Basten Batenburg

Maken jullie lange reizen?
,,We varen voor binnenvaartcoöperatie ELV en maken vaak reizen van zo’n dag of tien voor Tata Steel. We varen dan van IJmuiden of Amsterdam via de Seine naar of Limay of Évry en vervoeren op de heenweg vaak rollen staal (coils). Op de terugweg laden we meestal graanproducten, vooral brouwgerst.’’

Veronica is niet bepaald een jonkie.
,,Dat klopt, maar leeftijd is in de scheepvaart natuurlijk een relatief begrip. Als je het staal van je schip goed onderhoudt, het goed ‘doorrepareert’ en er vlot een deukje uithaalt, kan het lang mee. Daar valt voor mij ook het aanbrengen van goede apparatuur onder. De Veronica is een spits. We varen er veel mee via het Canal du Nord, waar men nu bezig is met de verbinding van de Seine-Nord.’’

Interessant om dat project te kunnen volgen?
,,Je ziet ze graven aan de zijkanten en nieuwe bruggen bouwen. Dat is mooi om te zien, hoewel we nu ook al zien dat er denkfouten lijken te worden gemaakt. Ze bouwen alles met enkele sluizen, terwijl daar straks serieus grotere schepen gaan varen. Dat gaat tot oponthoud leiden, vooral als sluizen in onderhoud gaan.’’

Tja…
,,Je zou denken: als je voor de toekomst bouwt, bouw dan gelijk twee sluizen.’’

Is daarmee gelijk je grootste ergernis benoemd?
,,Nee, dat zijn voor mij de plezierjachten. Waar wij als professionele schippers een jarenlange opleiding nodig hebben om te mogen varen, is voor de pleziervaart hoogstens een theoretische cursus voldoende. Verder moet je het jezelf in de praktijk maar leren. Dat ze dan niet weten hoe het werkt, is die mensen niet eens kwalijk te nemen, maar wij moeten als binnenvaartschippers wel telkens situaties oplossen, zodat het niet fout gaat. Je ziet vooral dat mensen niet goed snappen hoeveel ruimte wij voor het schip nodig hebben. Ik pleit voor verplichte vaarbewijzen met meer praktijk. En dan bedoel ik niet alleen leren hoe je een havenbox in moet varen.’’

We komen met onze spits tot in de haarvaten van het vaarwegstelsel

Zag het er altijd al naar uit dat je zou gaan varen?
,,Nee, zeker niet. Ik heb jarenlang geprobeerd als fotograaf rond te komen, dat viel niet mee. Samen met een vriend had ik een vrij groot jacht van mijn vader overgenomen en ik wilde meer van het varen leren. Ik plaatste daarom een advertentie in de Schuttevaer, waarin ik mij aanbood als ‘deksman zonder ervaring’ die was in te huren ‘tegen kost en inwoning’. Ik kon gelijk kiezen uit vijfentwintig schepen. Ik ben begonnen op een Rijnschip en ruim vijfendertig jaar geleden kochten we onze eerste spits. Toen we kinderen kregen, zijn we aan wal gaan wonen en ben ik op de Rijn in loondienst gaan varen. Daarna heb ik onder andere een tijd in de IT gewerkt, maar heb ik ook nog gevaren. Nadat de kinderen de deur uit waren gegaan, zijn we weer op een eigen schip gaan varen.’’

En bevalt het?
,,Het bevalt ons uitstekend! We komen met onze spits tot in de haarvaten van het vaarwegstelsel en hebben een erg avontuurlijk leven. Natuurlijk heeft het soms ook lastige kanten en vraagt het om uithoudingsvermogen. Bijvoorbeeld als je ’s nachts of in mist of storm moet varen. Maar als je er dan op terugkijkt, was ook dat mooi en leuk.’’

Wel moeilijk.
,,Het kan inderdaad heel uitdagend zijn om bijvoorbeeld door Parijs heen te varen. Die mooie boogbruggetjes zijn niet voor de scheepvaart gemaakt, bij hoog water zijn ze helemaal niet zo hoog meer. Je moet heel erg opletten. Dat is erg leuk, maar ook inspannend.’’

Heb je een favoriete ligplaats?
,,Amsterdam. Daar werkt onze dochter op een rondvaartboot. En de Maashaven in Rotterdam. Rotterdam is vriendelijker jegens de scheepvaart. Parijs was erg leuk om te liggen, maar toeristen stappen er tegenwoordig gewoon aan boord en er wordt afval op je schip gegooid. Daar liggen we liever niet meer.’’

En een favoriete vaarroute?
,,Het Wilhelminakanaal is leuk, Canal du Nord ook en de Seine. De grandeur van Parijs is prachtig. Het is op heel veel plekken schitterend, we zien het nu weer lente worden. Vooral het afwisselende maakt het leuk.’’