Al twintig jaar reist ze dagelijks mee met de inwoners van Rotterdam en de Drechtsteden naar hun werk en school. En ze zou niet anders willen. Leonie van Dijke verwelkomt de passagiers van de Waterbus goedgemutst aan boord en dat is zeker niet gespeeld: door de dagelijkse afwisseling in het werk en de gezellige omgang met de reizigers en collega’s gaat ze elke dag met plezier naar het werk.

Matthijs Daniels

,,Nou ja, als de wekker gaat voor een vroege dienst om vier uur denk ik weleens: waarom doe ik dit ook alweer?’’, vertelt ze lachend. Op de Waterbus wissel je de vroege, late en weekenddiensten af, dus zó vaak hoef je er zo vroeg niet uit. ,,Ik vind die variatie juist fijn. Daardoor heb je ook weleens vrij op een doordeweekse dag, en dat is lekker. En we hebben er prima arbeidsvoorwaarden bij.’’

Het rivierwater stroomt door haar aderen. Leonie is een schippersdochter, geboren en getogen in Dordrecht. Haar vader – die opgevolgd wordt door haar broer – voer op het drogeladingschip Splendid en als kind ging ze naar schippersinternaat De Singel. Via een vriendin van haar ouders kwam Leonie op haar vijftiende al aan een bijbaantje op de Waterbus. Op zaterdagen en tijdens evenementen liep ze als hulpje voor het eerst mee met de kaartverkoop.

Dat vond ze zo leuk dat ze het bleef doen; zelfs toen ze al een andere, grafische carrière had gevonden en fulltime aan het werk was bij een reclamebureau nabij Arnhem. ,,Maar op mijn tweeëntwintigste ben ik geopereerd aan een hernia en ging het zittend werken me steeds minder goed af. Ik had minder klachten als ik in beweging bleef’’, vertelt ze. ,,Daarom heb ik op een gegeven moment geïnformeerd of ze bij de Waterbus ook een fulltime baan voor me hadden. En nu ben ik vijfendertig en loop ik hier stiekem alweer twintig jaar rond. Van die keuze heb ik nooit spijt gehad.’’

Het rivierwater stroomt door haar aderen.

Goede band
Als steward is ze het gezicht van de Waterbus. De ene week in Rotterdam, de andere week in de Drechtsteden en op de dienstregeling Kinderdijk en Sliedrecht. Ze heeft haar papieren voor matroos en kent de schepen door en door, maar als telg van een schippersfamilie zou het varen haar ook moeten trekken, toch? ,,Dat lijkt me mooi, maar ik vind het ‘beneden’ te leuk. Ik heb zo’n goede band opgebouwd met veel passagiers, die wil ik niet meer loslaten. Bovendien kan ik niet zo goed stilzitten, dus ik ben als steward goed op mijn plaats. Ik kan wel varen trouwens. In geval van nood kan ik aanmeren met het schip.’’

Maar goed, die situatie doet zich als het goed is niet te vaak voor. Liever zorgt ze ervoor dat alle passagiers tijdig aan boord zijn en op tijd zijn overgestoken om naar hun werk of school te gaan. ,,De zomer komt eraan, dus dan staan ook de fietsclubs weer te wachten. Des te drukker het wordt, des te enthousiaster ik ben om iedereen binnen te halen en toch de dienstregeling vast te houden.’’

Dagje uit
,,Vroeger was ik best verlegen, maar als je de hele dag contact hebt met andere mensen, zoals hier, gaat dat vanzelf over’’, stelt Leonie. ,,Ik probeer me altijd in te leven in degene die met de Waterbus naar het werk gaat of een dagje uit is. Degene die vroeg opgestaan is of een lange dag heeft gehad, geef ik een knikje en zeg ik vriendelijk gedag en die laat ik verder genieten van de Waterbusreis. Maar dagjesmensen zijn juist heel geïnteresseerd. Voor hen is de Waterbus een hele nieuwe vorm van openbaar vervoer en zij willen van alles weten over het schip. Daar maak ik dan een praatje mee of ik bied aan om een foto van de hele groep te maken als ik zie dat iemand daarmee bezig is. Wat ik ook leuk vind: de scholieren die in hun eerste jaar voor het eerst meevaren en in de vier jaar daarna een heel ander koppie krijgen of je voorbij groeien.’’

Juist omdat de Waterbus zo’n unieke openbaar-vervoer ervaring biedt zijn de contacten vrijwel altijd positief. En anders heeft ze ook begrip. ,,Iedereen heeft weleens een slechte dag, maar als ik de mensen met een vrolijk gezicht ontvang, bepaal ik voor een groot deel al de sfeer. En dat doe ik altijd. Het voelt voor mij nog steeds als een vakantiebaantje.’’

Meer weten over werken bij de Waterbus?
Kijk op www.waterbus.nl!