De Rimini

Vaart op: de Rimini (87,20 x 11,45 meter,
bouwjaar 2008).
Vaarroute: overal en nergens.
Aan boord: droge lading, waaronder windmolenonderdelen, kranen, schroot, granen, ‘name it en het is erin geweest’.

Waar leidt het werk jullie allemaal naartoe? 
,,Van het noorden tot het zuiden. Van IJsland tot Marokko en de Canarische eilanden, maar ook Roemenië en de Zwarte Zee. Je kunt het zo gek niet bedenken of we zijn er geweest.’’

Wat maakt dit schip prettig varen?
,,Het is een zeer multi-inzetbaar schip, waarmee we zowel op zee als op de binnenwateren varen. We varen zo’n 95 procent van de tijd op zee. De andere 5 procent zijn we onderweg om de lading in het binnenland af te leveren. We kunnen dankzij de afmetingen op veel binnenwateren komen, tot bijna aan Parijs.

Bevalt het ontbreken van een vaste vaarroute?
,,Geen reis is hetzelfde, het is heel afwisselend varen. We hebben wel een aantal jaren een vaste charter gehad tussen Rotterdam en Klaipėda in Litouwen, waarbij we elke twee weken in Rotterdam waren. Vanwege de situatie tussen Oekraïne en Rusland zijn deze reizen stilgevallen.’’

Wat is je favoriete vaarroute?
,,Naar huis, haha. Nee hoor, ik vind dat er heel veel mooie routes zijn. Ik maak het liefst korte reisjes van twee dagen en dan weer een haven in. Het leukste vind ik nog altijd het manoeuvreren met een schip. Non-stop dezelfde koers varen, kan je iedereen leren.’’

Wat is je favoriete ligplaats?
,,De KW-haven in Vlaardingen vind ik een erg fijne. Mensen kunnen nog redelijk makkelijk bij je boot komen.’’

Geen uitzicht is hetzelfde

Wat was je laatste reis? 
,,Ik werk samen met mijn broer in een cyclus van twee maanden. Als ik thuis ben, vaart hij en andersom. Ik ben net anderhalve
week terug uit Spanje. We zijn naar Italië geweest, hebben Denemarken gehad, Noorwegen, Engeland, Schotland, Polen en Duitsland. We hebben vijftienduizend kilometer gevaren in die twee maanden tijd.’’

Bevalt het schema van twee maanden wel en niet varen?
,,Je bent wel twee maanden echt thuis, dat is prettig. Voor het gezin – we hebben een tweeling van 10 jaar en een dochter van 12 jaar – is het wel vervelend als je weer weggaat. Pappa is toch wel echt heel lang weg. Daarom waren die Klaipėda-reizen ideaal, dan was ik om de twee weken steeds even in Rotterdam.’’

Wat trekt je aan in het varen?
,,De vrijheid. Het weer kunnen wegvaren wanneer je wilt. Geen dag is hetzelfde, geen uitzicht is hetzelfde. Ik heb in het verleden een blauwe maandag geprobeerd op een kantoor te werken, om wat meer thuis te kunnen zijn. Na een maand zei mijn echtgenote: ga alsjeblieft weer varen, je wordt er niet gezelliger op zo.’’

Met hoeveel personen vaar je? 
,,We zijn aan boord met zijn vijven en erg op elkaar aangewezen. Zeker aan boord van een zeeschip moet je elk probleem zelf oplossen. Als je een paar honderd mijl uit de kust zit en je motor is kapot, moet je hem toch weer zelf aan de praat zien te krijgen. Dat is in de vijftien jaar dat ik nu vaar één keer niet gelukt. Gelukkig waren we toen in de buurt van de kust en hebben we een sleepboot kunnen regelen.’’

Grootste ergernis op het water?
,,De regelgeving wordt zwaarder en lastiger. We zijn daarin doorgeslagen, vind ik. Je wordt tegenwoordig ook steeds meer achter hekken gelegd. Kijk naar de Parkkade in Rotterdam. Schepen hebben er een paar honderd jaar lang aan elkaar gelegen, maar tegenwoordig staan er hekken. Familie moet worden aangemeld en hoeft nog net niet door een ballotagecommissie. Ik heb in Duisburg meegemaakt dat een loods van boord moest, terwijl er geen portiers meer aanwezig waren. De loods klom noodgedwongen over een hek, gleed uit en hing daar half aan een hek. Als het dan gaat om veiligheid, lijkt dat me minder veilig. Als iemand een hartinfarct krijgt aan boord, moet er een slijptol aan te pas komen, voordat de ambulance erbij kan.’’