Isabelle Ryckbost in gesprek met Bas Janssen (links) tijdens de Vlaams-Nederlandse Havendag in Rotterdam.
De haven en de stad zijn uit elkaar gegroeid, maar hebben elkaar keihard nodig. Dat zegt Isabelle Ryckbost van de European Sea Ports Organisation (ESPO).
Chantal Blommers
Havens waren zo’n dertig, veertig jaar geleden nog de trots van de stad, maar met de komst van de kenniseconomie is daar verandering in gekomen. De haven liet de stad groeien en kwam daardoor letterlijk verder van de stedelingen af te staan. Het gevolg laat zich raden. Net als in veel sectoren is er in de haven een groot tekort aan mensen. Tijdens de Vlaams-Nederlandse Havendag in Rotterdam sprak Ryckbost daarover met Bas Janssen, directeur van Deltalinqs. Deltalinqs verbindt en vertegenwoordigt een groot deel van de bedrijven in de Rotterdamse haven.
,,We staan voor een enorme opgave’’, zegt Janssen. ,,Het blijft lastig om genoeg mensen te vinden. Zowel in kwaliteit als in kwantiteit. Dat is een cultureel vraagstuk’’, zegt hij wijzend op de verwijdering tussen de haven en de stad. Maar ook de huidige economie, waarbij eigenlijk overal mensen worden gezocht, speelt een belangrijke rol.
Betere wereld
Ryckbost is tegelijkertijd hoopvol. ,,De haven en de stad kunnen weer tot elkaar komen.’’ Zij denkt dat de duurzaamheidsopgaven waar de haven voor staat jonge mensen aan kunnen spreken. ,,Jongeren vinden het belangrijk om hun steentje bij te dragen aan een betere wereld en maken zich zorgen om het klimaat.’’
In de haven wordt nog altijd veel gebruik gemaakt van fossiele brandstoffen. ,,De haven is onderdeel van het probleem, maar ook onderdeel van de oplossing’’, zegt Ryckbost. Zo kan de haven logistiek gezien veel betekenen voor het transporteren van duurzame energie – zoals waterstof – naar de rest van het land en het continent.
Volgens haar is in de havens allang niet meer alleen behoefte aan sterke arbeiders, maar is er zeker zoveel vraag naar werknemers die op het gebied van ICT en transport kennis van zaken hebben. ,,Voor allerlei profielen heeft de haven wel iets te bieden.’’ Dat moet nog meer worden uitgedragen.
En die stad en de haven komen op die manier vanzelf weer dichter tot elkaar, zegt zij. ,,Havens waren vroeger al knooppunten van transport en belangrijk op het gebied van brandstof en energie. Nu kunnen ze opnieuw een superbelangrijke rol spelen bij de energietransitie.’’ Door daarop te focussen kunnen de havens volgens haar opnieuw de trots van de stad worden.
